Μετάβαση στο περιεχόμενο

Κώστας Λαζαρίδης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Κώστας Λαζαρίδης
Ο Κώστας Λαζαρίδης το 1941
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Κώστας Λαζαρίδης (Ελληνικά)
Γέννηση1900
Ίασμος Ροδόπης
Θάνατος10  Μαΐου 1943
Καισαριανή Αττικής
Αιτία θανάτουτραύμα από πυροβολισμό
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςνέα ελληνική γλώσσα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητασυνδικαλιστής
πολιτικός
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΚομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας

Ο Κώστας Λαζαρίδης (Ασώματοι Ροδόπης, 1900 - Καισαριανή Αθηνών, 10 Μαΐου 1943) ήταν Έλληνας αγωνιστής της Εθνικής Αντίστασης. Ήταν ανώτατο στέλεχος του ΚΚΕ, μέλος της Κ.Ε του ΚΚΕ, και γραμματέας του Εργατικού ΕΑΜ (ΕΕΑΜ). Εκτελέστηκε από τους Γερμανούς στις 10-5-1943 στο σκοπευτήριο της Καισαριανής για την αντιστασιακή του δράση.

Γεννήθηκε στους Ασώματους Ιάσμου της Ροδόπης το 1900. Από μικρός έγινε στέλεχος του ΚΚΕ. Το 1932 ήταν υποψήφιος βουλευτής Θεσσαλονίκης με το Ενιαίο Μέτωπο Εργατών Αγροτών. Το 1934 συμμετείχε στην Ενωτική Γενική Συνομοσπονδία Εργατών Ελλάδας ως γενικός γραμματέας της[1]. Με την εγκαθίδρυση της δικτατορίας της 4ης Αυγούστου θα περάσει στην παρανομία.

Δράση στην Κατοχή, ΕΕΑΜ

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1937 κατά τη διάρκεια της Δικτατορίας της 4ης Αυγούστου θα συλληφθεί από την Ασφάλεια και θα φυλακιστεί στην Ακροναυπλία μαζί με πολλούς άλλους κομμουνιστές. Μετά την κατάληψη της χώρας από τους Γερμανούς όντας φυλακισμένος από το καθεστώς της 4ης Αυγούστου δεν θα ελευθερωθεί αλλά θα παραδοθεί μαζί με χιλιάδες άλλους πολιτικούς κρατουμένους στους κατακτητές. Οι Γερμανοί τον απελευθέρωσαν σαν Σλαβομακεδόνα από την Ακροναυπλία στις 30 Ιουνίου 1941 μαζί με 27 άλλους κρατούμενους κατόπιν παρέμβασης της Βουλγαρικής πρεσβείας[2]. Ο Λαζαρίδης για να αποφυλακιστεί παρίστανε τον Σλαβομακεδόνα βάσει κάποιων σλάβικων λέξεων που είχε μάθει μέσα στη φυλακή. Μετά την απελευθέρωσή του πήγε στην Αθήνα για να ενταχθεί και να δουλέψει στον παράνομο μηχανισμό του ΚΚΕ.

Στις αρχές Ιουλίου 1941 συγκροτήθηκε η λεγόμενη Νέα Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ (ΝΚΕ) με τέσσερα μέλη: τον Πέτρο Ρούσο, την Χρύσα Χατζηβασιλείου, τον Παντελή Καραγκίτση και τον Ανδρέα Τσίπα. Πιο συγκεκριμένα στις 1-3 Ιούλη του 1941 συνήλθε στην Αθήνα η 6η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ[3] από τα 4 μέλη της ΝΚΕ και τους Κώστα Λαζαρίδη και Ανδρέα Τζήμα. Η Ολομέλεια κάλεσε τον ελληνικό λαό, τα κόμματα και τις οργανώσεις του σε ένα εθνικό μέτωπο απελευθέρωσης.

Ο Κώστας Λαζαρίδης στις 16 Ιούλη του 1941 υπέγραψε το συμφωνητικό του Εργατικού Εθνικού Απελευθερωτικού Μετώπου (ΕΕΑΜ), εκ μέρους της Ενωτικής Γενικής Συνομοσπονδίας Εργατών Ελλάδας που έλεγχε το ΚΚΕ[4].

Κατά τη διάρκεια της Κατοχής συνελήφθη και φυλακίστηκε στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Χαϊδαρίου. Εκτελέστηκε στις 10-5-1943 στο σκοπευτήριο της Καισαριανής για την αντιστασιακή του δράση, ενώ οι Γερμανοί του πρότειναν να ενταχθεί στους δωσιλογικούς μηχανισμούς με αντάλλαγμα την ζωή του καθώς και χρήματα[5].

Οικογενειακή κατάσταση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ήταν νυμφευμένος με τη Σουλτάνα Λαζαρίδου (είχε καταδικαστεί σε ισόβια από τους Βουλγάρους για την αντιστασιακή της δράση) και είχε δυο παιδιά. Ο γιος του ο Τάκης Λαζαρίδης είναι ο συγγραφέας του βιβλίου “Ευτυχώς Ητηθήκαμε Σύντροφοι” που καταδικάστηκε σε θάνατο στην "Υπόθεση Μπελογιάννη", χωρίς τελικά να εκτελεστεί. Ενώ η κόρη του Σταυρούλα (Ρούλα) Λαζαρίδου ήταν η ασυρματίστρια που συνεργαζόταν με τον Νίκο Βαβούδη.

  • Ευτυχώς Ηττηθήκαμε Σύντροφοι. Τάκης Λαζαρίδης, εκδόσεις Πελασγός.
  • Δοκίμιο Ιστορίας του ΚΚΕ, Α' Τόμος 1918-1949, Εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή, Αθήνα 2012
  • Ιστορία της Αντίστασης 1940-1945, Εκδόσεις Αυλός, Αθήνα 1979